Alimenty na dziecko
Rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka- tzw. alimenty na dziecko, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania. Poza powyższym wypadkiem uprawniony do świadczeń alimentacyjnych jest tylko ten, kto znajduje się w niedostatku.
Zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego.
Pozew o alimenty w przypadku dziecka niepełnoletniego jego przedstawiciel ustawowy (np. matka lub ojciec) kieruje przeważnie do Sądu Rejonowego miejsca zamieszkania pozwanego. Jeśli dziecko jest pełnoletnie samo wnosi pozew o alimenty. Pozew taki powinien określać strony postępowania wraz z numerami PESEL oraz adresami zamieszkania. Należy określić jakiej kwoty żądamy, płatnej od jakiego dnia oraz do którego dnia miesiąca (np. 500 zł od dnia wniesienia pozwu, płatnej do dnia 10-tego każdego miesiąca). Należy wskazać wartość przedmiotu sporu czyli żądaną sumę alimentów za okres 12 miesięcy (np. 500 zł x12). Warto także żądać nadania wyrokowi natychmiastowej wykonalności.
Bardzo ważne jest uzasadnienie pozwu. Należy w nim opisać sytuacje majątkową obu stron, a następnie wykazać podstawy do żądania kwoty alimentów. W tym celu można stworzyć zestawienie comiesięcznych kosztów utrzymania dziecka włączając w to m.in. koszty jedzenia, ubrania, leków, środków higieny osobistej, opłaty za przedszkole/szkołę, opłaty za mieszkanie (przy czym należy pamiętać aby kwoty związane z utrzymaniem mieszkania/domu podzielić na ilość domowników). Należy wykazać że pozwany nie łoży na utrzymanie dziecka w wystarczającym wymiarze mimo że posiada ku temu środki finansowe. Wszelkie twierdzenia powinny być poparte dowodami w postaci faktur, rachunków, zeznań świadków, dokumentów tj. zaświadczenie o zarobkach itp.
Wskazać należy, iż rodzice mogą uchylić się od świadczeń alimentacyjnych względem dziecka pełnoletniego, jeżeli są one połączone z nadmiernym dla nich uszczerbkiem lub jeżeli dziecko nie dokłada starań w celu uzyskania możności samodzielnego utrzymania się.